احكام با اخلاقي يا احكام بي اخلاق؟
به نظر شما صرفا آشنايي با احكام دين و اجراي آن بدون حضور اخلاق
و تنها احكام مداري مي تواند انسان را به سمت زندگي اسلامي پيش ببرد؟
شايد اين يكي از مسائلي است كه ما را از سبك زندگي اسلامي دور كرده است
چرا كه اسلام دين اخلاق است و اين را زندگاني بزرگان ما تاييد مي نمايد.
حال خيلي از ما كه شايد احكام دين خدا را بدانيم؟
چقدر از اخلاق را كه در واقع معرف اصلي دين ماست را رعايت مي كنيم؟
چقدر به اخلاق اهميت داده مي شود؟
به راستي دين از ما چه مي خواهد؟

ف.خ