امام رضا «بزرگ فریادگر امامت»و  ولایت بودند.
حدیث « سلسلةالذهب» سند تاریخی مأموریت ویژۀ امام رضا(ع) در دعوت مردم به امر امامت است
سعی کنید صحنه را تصوّر کنید؛
حدود 20 هزار نفر نویسنده و صاحب قلم ، علماء و باسوادهای شهرهای اطراف هم جمع شده بودند
و تقریبا همه به معنای امروزی شیعه نبودند، ولی برای امام رضا(ع) احترام قائل بودند، چون علم و معرفت حضرت زبان‌زد بود
شاید کسی منتظر این موضوع نبود.حضرت از اجداد خودشان نقل کردند (که معلوم شود هر کسی نباید حدیث نقل کند)

از رسول خدا(ص)که فرمود: خداوند متعال می‌فرماید:

کلمه «لا إِلهَ إِلَّا اللَّهُ‏» حصار و قلعۀ من و امان از عذاب است یعنی کسی که ایمان به خدا داشته باشد خدا او را عذاب نمی‌کند
تا اینجای حدیث سخن تازه‌ای نبود و تقریباً همۀ آن جمعیت شبیهش را شنیده بودند، که:
«قُولُوا لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ تُفْلِحُوا»
همه منتظرند ببینند ادامۀ سخن حضرت چیست. اما حضرت پرده را کشیدند و ناقه حرکت کرد
تعجّب مخاطبین صدبرابر شد.
هنوز همه مات و مبهوت، قلم بدست دارند نگاه می‌کنند! امام رضا(ع) هم دقیقاً می‌داند دارد چه‌کار می‌کند.
بعد ناگهان کلام خود را ادامه داد و یک جمله را به صراحت بیان فرمودند
«البته شرط‌هایی دارد و من از شروط پذیرش لااله‌الّاالله هستم؛ بِشُرُوطِهَا وَ أَنَا مِنْ شُرُوطِهَا»
یعنی به شرط پذیرش ولایت و امامت ما اهل بیت(ع)، مسلمانی شما قبول می‌شود.
در واقع امام رضا(ع) حرف آخر را همان اول بیان کردند.
آیا شما می‌توانید در این زمان با رشد و اقتدار موجود این‌طور با صراحت از امامت حرف بزنید؟! خیلی دشوار است
نیاز به شجاعت زیادی دارد.
به ویژه اگر این سخن حق در ظاهر متضمن نوعی دعوت به خود هم باشد
حضرت در جمع آن مردمان غریب، که اکثراً شیعه نبودند(به معنای امروزی)
آیا نباید نگران می‌بودند که نکند یک‌وقت مردم با این سخنِ صریح مخالفت کنند؟!
نکند بگویند: حضرت به جای اینکه از آن‌همه معارف دینی سخن بگوید، از ولایت خودش با ما حرف زد؟!
اینها که هنوز در  مقدمات مانده‌اند و باید برخی مفاهیم برایشان جابیفتد
تا به اینجا برسند
حتی اگر این مفهوم،در میان بچه‌ شیعه‌ها هم این‌طور محکم بیان شود،
شاید بعضی‌ها نتوانند تحمل کنند
از خدا می‌خواهیم وقتی  امام زمان(ع) ظهور فرمودند
و «منِ» امامت‌شان را در مقابل ما فریاد کردند
و ندای « انا المهدی» و «أَنَا مِنْ شُرُوطِهَا» سر دادند
ما را  متواضع ترین بندۀ خدا در مقابل مقام ولایت خود بیابند.
و منیّت ما را در برابر  امامت خودشان نابود شده ببینند.

حجت الاسلام پناهیان